قانون اساسی

این اولین و آخرین قانون اساسی امپراتوری عثمانی است. این شامل عنوان 12 و مورد 119 است. عناوین این مقاله در هفت مقاله اول امپراتوری عثمانی تعریف شده است. 12 - مقاله 8 ، قانون کلی در مورد تابعیت عثمانی ، اطلاعات مربوط به دولت در 26 - مقالات 27 ، اطلاعات در مورد کارمندان دولت ، 38 - مقالات 39 ، مقالات عمومی مجمع i i مقالات عمومی 41 - 42 ، مقالات کمیته i ayan مفاد قوه قضائیه در بین مقالاتی 59 - 60 در نظر گرفته شده است ، در حالی که موارد mebusan جزء مقالات 64 - 65 است. اساسنامه دادگاه مقالات 80 - 81 ، موارد مالی و 91 - 92 و موارد استانی در مقاله های 95 - 96 گنجانده شده است. سرانجام ، مقررات مختلفی در بین مواد 107 - 108 در نظر گرفته شده است. قانون اساسی در طول مدت زمان بار ، 112 بار اصلاح شده است.

اساس گذار از سلطنت مطلقه به سلطنت مشروطه را تشکیل می دهد. در 23 دسامبر 1876 پذیرفته شد و توسط سلطان در 24 دسامبر با همایون اعلام شد. بنابراین ، دوره پارلمانی که برای اولین بار با قانون اساسی تاسیس شد ، آغاز شد. برای انتخاب به عنوان معاون ، باید یک شهروند عثمانی باشد ، به زبان ترکی مسلط باشد و زیر 30 سال داشته باشد.

اهمیت مبانی حقوقی

علاوه بر اولین قانون اساسی ، عموم مردم برای اولین بار در دولت مشاركت كردند. برای اولین بار مردم حق انتخاب ، انتخاب و نمایندگی دارند. برای اولین بار در ایالت ، فرم ایالتی ، قانونگذاری ، اجرایی ، اصول قضایی و حقوق شهروندی تنظیم می شد. این قانون اساسی با استفاده از قانون اساسی لهستان ، بلژیک و پروس ساخته شد. برای رأی عمومی ارائه نشد. مصونیت قانونی تصویب شد و دولت های محلی برای اولین بار تنظیم می شدند. برای اولین بار دیوان عالی کشور با قانون اساسی تنظیم شد.

 مقالات اصلی مبانی حقوقی

بیان شد که اقتدار خلافت و سلطنت متعلق به بزرگترین عضو مرد بود. بیان شده است که دین اسلام و زبان ترکی است. کمیته اجرایی به Vekile داده شد. قانونگذاری به مجمع ayan و معاون معاون مجلس داده شد. اعضای شورای ایان توسط سلطان انتخاب می شوند. هر شخص 50000 می تواند توسط عموم نماینده انتخاب کند. و اعضای 4 همه ساله انتخاب می شوند. یک انتخاب دو سطح وجود دارد. پیشنهادهای قانونی فقط توسط دولت قابل ارائه است. دولت پاسخگوی سلطان است. سلطان می تواند شورا را باز و بسته کند.

1909 تغییر می کند

با انتقال به سیستم پارلمان ، سانسور در مطبوعات ممنوع شد. اختیارات تبعید و اختیار انحلال مجلس به تنهایی لغو شد.